Stan
Wyburzone
Przekształcone
Dzielnice
Funkcje budynku
Szukaj
Posłuchaj audio
-
Zanim powstała kamienica Stradeckiego Historia ulicy Grzybowskiej sięga czasów średniowiecza. Jak wiele warszawskich ulic w układzie równoleżnikowym była drogą narolną czyli miedzą folwarku...
zobacz więcej
-
Topola włoska rosnąca przed budynkiem Polfy przy ulicy Karolkowej. 23.06.2024. Fot. Krzystof Olszak Topola czarna odmiany włoskiej zrośnięta jest z naszym krajobrazem od ponad 200 lat. We Włoszech...
zobacz więcej
-
Chciałbym podzielić się moim zachwytem nad odchodzącą na naszych oczach kompozycją przestrzenną Grobu Nieznanego Żołnierza. W czasie, gdy niektórzy oczyma wyobraźni widzą już zrekonstruowaną kolumnadę...
zobacz więcej
-
Społeczne Archiwum Warszawy poszukuje zdjęć, które pokazują przemiany zachodzące w przestrzeni Muranowa. Analogowe i cyfrowe fotografie z tej części Warszawy zbieramy do końca roku. Zabawa na...
zobacz więcej
-
Na otwarciu placu 22 lipca 1952 roku były tłumy. Ludzie zza barierek przyglądali się widowisku. Wzdłuż ustawionej na środku trybuny honorowej z władzami państwowymi i partyjnymi maszerowały...
zobacz więcej
Poczytaj
Plac Defilad – największy plac Europy – jest jednocześnie chyba najbardziej konfliktogenną przestrzenią w Warszawie. O ile spór o Pałac Kultury i Nauki (wyburzyć czy nie?) w zasadzie wypalił się, to...
Przepisy prawne określające wymagania w dziedzinie ochrony dóbr kultury współczesnej, zawiera Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r., poz. 778, z późn. zm.).
Okno z widokiem na ścianę, kawalerka z mikrometrażem, apartamenty w miejscu zabytku, grodzenie osiedli, rozlewanie się miasta, brak odpowiedniej infrastruktury, "dzika reprywatyzacja", budowanie na...
Od kilku lat trwają przygotowania do poszerzenia ulicy Grzybowskiej – jej części od al. Jana Pawła II do Siedmiogrodzkiej. W związku z tym, że miejsce na poszerzenie ulicy przewidziano po jej parzystej, zachodniej stronie - ofiarą tej...
Zabytek można określić jako element dziedzictwa kulturalnego człowieka - świadectwo działalności ludzkiej dokumentujące przeszłość, a przy tym identyfikujące społeczeństwo kulturalnie, politycznie i historycznie (współtworzące jego tożsamość).