Gazownia na Woli powstała w latach 1886-87. Była później jeszcze stopniowo rozbudowywana w latach 1892-93, gdy wzniesiono fabrykę chemiczną, w 1900 roku zbudowano drugi zbiornik gazu, nowe kotłownie oraz budynki przy ulicy Dworskiej (ob. Kasprzaka). W okresie międzywojennym po przejęciu gazowni przez władze miejskie zbudowano nową kotłownię centralną. W latach 1928-30 powstał gmach zmechanizowanej piecowni. W 1939 roku zakład został poważnie zniszczony. Produkcję gazu wznowiono już w październiku 1939 roku, jednak odbudowa zakładu ciągnęła się aż do 1944 roku. W czasie powstania warszawskiego pracował do 22 września 1944 roku. Po zakończeniu wojny zakład uruchomiono w lipcu 1945 roku. Po wojnie doprowadzono do Warszawy rurociągi z gazem koksowniczym oraz ziemnym pozwalające na zamknięcie produkcji gazu w zakładach przy Kasprzaka po 1970 roku. Do dzisiaj na terenie zakładu została zachowana część obiektów gazowni. W dawnej aparatowni umieszczono Muzeum Gazownictwa. W latach 1996-97 na terenie gazowni powstał nowy budynek biurowy - Centrala PGNiG. Od początku lat 90. w rękach prywatnych, wydzielone z terenu gazowni znalazły się dwa zbiorniki gazu zlokalizowane od strony ulicy Prądzyńskiego. Od wielu lat czekają na remont i zagospodarowanie.