Modernistyczny obiekt, w pełni realizujący pięć zasad architektury Le Corbusiera, zaprojektowany w l. 1947–1948, tuż przed nastaniem doktryny socrealistycznej, przez Zbigniewa Ihnatowicza i Jerzego Romańskiego, zadziwiał całkowicie przeszkloną, rozświetloną bryłą o zaokrąglonych narożnikach. Projekt składał się z głównego korpusu budynku od Alei Jerozolimskich oraz z niższej części administracyjnej i parterowego sklepu „Delikatesy” od strony północnej. Cedet w momencie powstania był mocno krytykowany za kosmopolityzm, formalizm i ideową obcość. Na fali tej ideologicznej nagonki Ihnatowicz został zmuszony do samokrytyki. W 1975 r. w budynku wybuchł pożar, który w dużym stopniu zniszczył wnętrza i szklane elewacje. Po ponownym otwarciu w 1977 r. gmach funkcjonował już jako Dom Towarowy „Smyk” – sklep z artykułami dziecięcymi. W 2006 r.CDT został wpisany do rejestru zabytków, lecz jedynie sama konstrukcja budynku głównego. W 2013 r. został zamknięty, a właściciel, belgijska firma Immobel, zapowiedział remont. Autorem koncepcji przebudowy i rozbudowy, a w praktyce unicestwienia budynku, jest pracownia AMC – Andrzej Chołdzyński i RKW Rhode Kellermann Wawrowsky. Prace rozpoczęto od wyburzenia korpusu administracyjnego i „Delikatesów” (w ich miejscu powstanie nowy gmach wypełniający działkę od strony Brackiej i Kruczej). Rozebrano też, pra- wie całkowicie, korpus główny. Tym samym jeden z najwybitniejszych przykładów modernistycznej architektury w Polsce został zniszczony. Gmach CDT-u przed laty został wybrany przez Muzeum Architektury we Frankfurcie n. Menem do kolekcji architektury modernistycznej XX w.
