Budynek powstał w 1895 r. dla Bronisława i Michaliny Pawłowiczów. Była to trzykondygnacyjna kamienica narożna przy pl. Zbawiciela. Wybudowana w neorenesansowym kostiumie, pokryta efektowną licówką ceramiczną. Dom został częściowo zniszczony w czasie wojny, spłonęły też wnętrza. Po okupacji kamienicę odbudowano niższą o jedno piętro. W 2000 r. przejął ją prywatny inwestor, który początkowo chciał rozebrać obiekt. Ostatecznie w 2003 r. wyburzył skrzydło od ul. Marszałkowskiej, oficynę oraz całe wnętrze domu. Pozostały tylko dwie ściany kamienicy od Mokotowskiej i Pl. Zbawiciela, jednak pozbawione historycznych detali i zachowanych po wojnie balkonów. Dobudowano elewację od ul. Marszałkowskiej, stylistycznie nawiązującą do reszty obiektu. Jednocześnie podwyższono budynek o jedno piętro w historyzującej szacie oraz nadbudowano szklaną „czapą”. W miejsce dawnej oficyny wprowadzono współczesną, dość toporną architekturę, w żaden sposób niekorespondującą z resztą obiektu.
Kamienica Pawłowiczów
Opis miejsca
Szczegóły miejsca
- adres:
- ul. Mokotowska 19, Warszawa
- dzielnica:
- Śródmieście
- czy obiekt został wyburzony:
- nie